“Het ijs is toch dik genoeg”, hoor je in de afgelopen week menigeen zeggen. Liefhebbers van de schaatssport en dan met name het schaatsen op natuurijs konden het toch niet laten en bonden de ijzers onder. Niet geheel zonder risico, lang niet overal was de ijsvloer dik genoeg om op een verantwoorde wijze te gaan schaatsen. Verscheidene mensen liepen een nat pak op doordat men door het ijs zakte, dit gebeurde vooral op plaatsen waar geen controle is en men, ondanks waarschuwingen vooraf toch het ijs opging. Het ijs heeft nu eenmaal een bepaalde dikte nodig.
Het hek van de Diepenveense ijsbaan aan de Schapenzandweg bleef daarom dan ook lang gesloten, het ijs was gewoonweg niet dik genoeg om een grote mensenmassa te kunnen dragen. Bestuurslid en één van de ijsmeesters van de Diepenveense IJsvereniging “De Molenkolk”, Wim Brilleman vertelt: “We hebben afgesproken dat de ijsvloer hier minimaal een dikte van 8 centimeter moet hebben voordat we de ijsbaan openstellen en we daardoor een grote menigte kunnen verwachten. Immers, we hebben ongeveer 2000 pashouders. Bij laatste meting was het ijs onvoldoende aangegroeid en zat dus onder de 8 centimeter. We willen natuurlijk geen moeilijkheden, in eerste plaats niet voor de mensen maar het komt de ijsvloer natuurlijk ook niet ten goede als je te vroeg een grote mensenmassa het ijs oplaat”.
Maar afgelopen vrijdag ging het hek toch open, er was dooi voorspelt en indien niet te veel mensen zich op het ijs zouden begeven dan kon men zich nog even vermaken op het ijs. Uiteraard wel op eigen risico, zoals altijd natuurlijk.
[AFG_gallery id=’219′]
“Het is inmiddels al weer vijf jaar geleden dat er hier geschaatst kon worden”, zegt Wim Brilleman die goed kan begrijpen dat men snel het natuurijs opgaat. “We krijgen vaak de vraag gesteld waarom het wel mogelijk is dat elders een schaatsmarathon wordt georganiseerd op slechts 3 centimeter ijs en waarom wij dat niet kunnen. Het antwoord is heel eenvoudig, de grond onder de ijsbaan aan de Schapenzandweg loopt schuin af met een verloop van zo’n 50 centimeter en heeft veel oneffenheden.
Vroeger, toen er nog geschaatst werd op de Molenkolk werd een ijsvloer vereist van tenminste 10 centimeter maar daar is het natuurlijk dieper. Met enige weemoed zegt Wim Brilleman: “Op en rond de Molenkolk was het gezelliger, intiemer maar dat kwam natuurlijk vooral omdat het kleiner was met begroeiing om de kolk heen”. Eigenlijk was de Molenkolk te klein, soms was het te druk waardoor het moeilijk was en soms gevaarlijk om hard te schaatsen.
In het begin van de jaren negentig verhuisde de schaatsbaan naar de Schapenzandweg. “In december 1993 zijn we voor de eerste keer ‘los’ geweest op de huidige ijsbaan”, weet Wim die aangeeft dat er in die jaren vaker geschaatst kon worden op natuurijs dan tegenwoordig. Ook dat heeft de Diepenveense IJsvereniging geholpen om te groeien, een vereniging die al bijna 40 jaar bestaat.
Voorlopig moeten we het even doen zonder natuurijs maar we zitten nog midden in de winter dus de schaatsen hoeven nog niet in het vet.
