Op landgoed De Kranenkamp is onlangs het dak van het theehuisje opnieuw rietgedekt. Het theehuisje staat aan de vijver in het bos langs de Soestwetering en behoorde in vroegere jaren tot het landhuis De Kranenkamp dat in 1935 is afgebroken. Bijbehorende koetshuis bestaat ook nog steeds en doet dienst als woonhuis. Op de zogenaamde sluitsteen boven de poort van het koetshuis is het jaartal 1831 en initialen IvD te lezen. Deze staan voor Isaak van Delden. In dat jaar is het landhuis verbouwd en oostelijk hiervan een wandelpark aangelegd. Dit park waar het theehuisje onderdeel van uit maakt is naar klassiek voorbeeld van een Engels Landschapspark gerealiseerd. Het wandelpad slingert over kunstmatig aangelegde heuveltjes. Een meanderende sloot mond uit in de vijver met daarnaast het centraal gelegen theehuisje.
In opdracht van Stichting IJssellandschap werd door Rietdekkersbedrijf Aarnink uit Lettele het dak van het theehuisje voorzien van een nieuw rieten dak. Dat was ook wel nodig gezien de toestand van het dak. “Algengroei en mosvorming tasten het riet aan waardoor het riet onvoldoende bescherming biedt aan de constructie daaronder”, zegt eigenaar Hans Aarnink die aangeeft dat het beter zou zijn indien er minder bomen om het theehuisje heen zouden staan. “Meer lichtval, meer zon zorgt ervoor dat het riet droger blijft en dus langer meegaat. We zeggen altijd dat de levensduur tussen de 25 en 35 jaar ligt”. Hans Aarnink, die al 28 jaar ‘in het vak zit’ en dit werk regelmatig in opdracht van de Stichting IJssellandschap uitvoert, naast opdrachten van particulieren zegt met enige trots dat zijn rietdekkersbedrijf de enige in Nederland is die gedurende het hele jaar Nederlands riet gebruikt. “Het riet dat ik gebruik komt voornamelijk uit Kalenberg, een plaats in de Weerribben in de kop van Overijssel. Dat riet komt van afgegraven, schrale grond. Het groeit langzaam, is sterker en geeft daardoor dus een betere kwaliteit. Riet dat uit het buitenland wordt gehaald is goedkoper maar zeker minder van kwaliteit en is dus minder duurzaam”.
Met zogenaamde drijfborden, ook wel kloppers genoemd werd de laatste hand gelegd aan dit project. Het riet wordt dan nog even ‘aangeklopt’ zodat het dak er weer strak en verzorgd uitziet. Het theehuisje schittert weer in het wandelpark De Kranenkamp.
