De Stichting Nieuw Sion is inmiddels begonnen met de eerste werkzaamheden en geeft in haar Nieuwsbrief de huidige stand van zaken weer.

Allereerst is besloten om maandelijks als initiatiefgroep rond de tafel te zitten. Er moet natuurlijk veel besproken worden. Maar die maandelijkse bijeenkomst dient ook het doel te waarborgen waar het met Nieuw Sion om begonnen is. Want ook Nieuw Sion is niet immuun voor het risico dat het een project wordt dat ‘gerund’ gaat worden. Het doel van Nieuw Sion is echter dat het een plek blijft waar mensen dichter bij God, bij zichzelf, bij de medemens en bij de natuur kunnen komen door gebed en contemplatie, stilte en eenvoud, handenarbeid en gastvrijheid. Ora et Labora. En dus wordt tijdens die maandelijkse bijeenkomst nadrukkelijk de stilte, elkaar en God gezocht.

Dus dat ora willen we niet uit het oog verliezen. Zeker niet nu de hand flink aan de ploeg wordt geslagen: Labora! Er zijn 7 werkgroepen in het leven geroepen. Daarmee wordt zo’n beetje alles gecoverd wat er moet gebeuren. Er wordt gewerkt aan de bewoning van de voormalige abdij. Anderen buigen zich over de randvoorwaarden om die bewoning mogelijk te maken. Een groep is bezig met PR en communicatie: een website is in de maak. De natuur rond de gebouwen vraagt bijna als vanzelf om verantwoord en duurzaam beheer en dus zijn er mensen drukdoende met de vraag wat dat voor ons concreet betekent. Die natuur vraagt ook om onderhoud. Daarbij wordt niet alleen gedacht aan groenten uit eigen tuin maar bijvoorbeeld ook aan welke rol de natuur kan spelen in een retraiteprogramma. Uiteraard is er een groep bezig met de financiĆ«n. En er wordt ook gebrainstormd over ora: dat de getijdengebeden in Nieuw Sion centraal zullen staan, staat wel vast. Maar hoe zullen we die getijdengebeden vorm geven?

De leden van de initiatiefgroep hebben zich over al deze werkgroepen verdeeld en vervolgens worden anderen uitgenodigd om mee te denken en mee te doen.

We zijn dus begonnen! Mede doordat we het belangrijk vinden om zorgvuldig te werk te gaan, gaat het misschien niet zo snel als gehoopt wordt. Het is de consequentie van de keuze dat kwaliteit belangrijker is dan snelheid. De Vulikerweg, zeg maar de oprijlaan naar de voormalige abdij valt ook onder de verantwoordelijkheid van de Stichting. De eerste werkzaamheden daaraan zijn al zichtbaar. Onlangs hebben vrijwilligers de knipgaten in de weg gedicht.

Poort Sion

Momenteel wordt de voormalige abdij tijdelijk bewoond door de “abdijoppassers”. Op de vraag naar hun ervaringen schrijven ze: “Het is erg gezellig in het Gastenhuis. Soms wordt er gezamenlijk gegeten in de woonkeuken. Soms juist niet. Het is allemaal geen probleem. Deze locatie is natuurlijk zeer rustgevend. Overal is natuur en landbouw om je heen. Vanuit de woon- en slaapkamer kijken we in een grote tuin met allerlei vogels zoals buizerds en groene spechten”.

“En dan ga je nadenken over die mannen die hier hebben gewoond en gewerkt. Man, wat een leven. Alles in het leven in dienst stellen van God. Het zet je wel aan het denken over hoe je je leven invult. Meer dan ooit tevoren ben ik nu overtuigd van de mogelijkheid om bruggen te slaan tussen kinderen van God die verschillende stromingen aanhangen. Ook de soberheid, die de vertrokken broeders uit deze voormalige abdij kenmerkt is leerzaam. Heb ik nu echt alles nodig wat ik nodig denk te hebben? Zijn ander zaken net veel belangrijker? Ik ga er nog even over nadenken…..”

Tekst: stichting Nieuw Sion
Foto: Harry Mulder

Tags