Op eerste Pinksterdag, 24 mei aanstaande zal de laatste openbare Eucharistieviering plaatshebben in de kerk van Abdij Sion. Al enige tijd is de communiteit op zoek naar vervangende ruimte aangezien de huidige locatie te groot is voor het aantal monniken dat er nu nog woont. In de periode na Pinksteren willen de broeders in alle rust de verhuizing voorbereiden.
In de nieuwste editie van “T Zout”, katholiek magazine voor zuidwest Salland motiveert broeder Alberic, de abt van abdij Sion waarom de keuze op Pinksteren is gevallen.
Abdij Sion – Hoe verhuis je vuur
Op Schiermonnikoog staat een standbeeld van een monnik dat karakteristiek is geworden voor het eiland. Onze abdij gaf er in 1960 een bijdrage voor. Niemand kon toen vermoeden dat we zelf ooit op Schiermonnikoog zouden landen om er te onderzoeken of daar voor ons een toekomst is weggelegd. Onze verkenningen zijn niet ontgaan aan de media, waardoor de indruk is gewekt dat er al concrete verhuisplannen zijn.
Dat is niet zo, alles is nog in onderzoek. Is het haalbaar en willen wij het ook werkelijk?
Om daar echter over te kunnen beslissen is grondig en langdurig onderzoek nodig. Het gaat niet om een kleinigheid. Onze toekomst hangt er van af.
Inmiddels is wel duidelijk geworden dat we niet door kunnen gaan met de broeders op pad te sturen voor dit onderzoek en tegelijk elke zondag Eucharistie te blijven vieren in de abdijkerk. Voor zo’n viering is het nodig dat er voldoende broeders thuis zijn. Vandaar dat we besloten hebben om te stoppen met de openbare viering van de Eucharistie.
Maar wanneer zou dat het beste kunnen? De keuze is op Pinksteren gevallen, het feest van de Heilige Geest die als vuur neer wil dalen in ieders hart. Met de keuze voor Pinksteren willen we aangeven dat we hopen dat er iets doorgaat. Traditie is het doorgeven van het vuur, niet het bewaren van de as.
Er is geen Pasen zonder dat er een sterven aan vooraf gaat. Dat vraagt een grote openheid van ons als gelovigen, zoals dat ook geldt voor de parochie hier in Diepenveen. Samen zijn we deel van de ene kerkgemeenschap.
Eén ding mogen we in geloof aannemen: de Levende wil met ons verder. Nu wij nog!
Tekst: Broeder Alberic Bruschke ocso, abt van abdij Sion, Diepenveen
Fotografie: Harry Mulder
