Afgelopen zaterdag 29 november is de C2 van Diepenveen ongeslagen kampioen geworden in de derde klasse 23. Diepenveen ontdeed zich op eigen terrein van de laatste concurrent Schalkhaar door met 6 – 2 (3 – 1) te winnen.
Op een ijskoud sportpark De Zunnebargh trad Diepenveen aan tegen de laatst overgebleven concurrent Schalkhaar C4. Diepenveen startte uitstekend en al na één minuut sloegen zij keihard toe. Jorn Klein Hofmeijer rukte op over rechts en gaf de bal voor op Maarten Traas. De voorzet leek iets te kort maar de spits van Diepenveen kroop uitstekend onder de bal en kopte deze knap in de verre hoek. De bal rolde keurig in het zijnet bij de tweede paal: 1 – 0. Of toch niet … de scheidsrechter stond te ver om het doelpunt te constateren en de grensrechter van Schalkhaar had andere belangen. Geen doelpunt, tot ontsteltenis van de doelpuntenmaker bleef het 0 – 0.
Diepenveen was echter de veel betere ploeg dus het doelpunt zou wel vallen… toch. Diepenveen bleef drukken en na 11 minuten had Maarten Traas weer geen geluk toen zijn inzet op knappe wijze van de lijn werd gehaald door de Schalkhaar verdediging.
En natuurlijk trad daarna de aloude voetbalwet in werking. Benut je zelf je kansen niet dan gaat de tegenstander ermee vandoor. Na een kleine 18 minuten spelen werd de bal weer eens weg geroeid uit de Schalkhaar defensie. Dit keer viel ie precies over de laatste verdediger van Diepenveen en de spits van Schalkhaar was er als de kippen bij om dit buitenkansje beheerst af te maken en de 0 – 1 te scoren. Diepenveen had echter nog ruim te tijd om de schade te herstellen en bleef verzorgd voetbal spelen. Met name de driehoek Traas – Klein Hofmijer – Jutten was een voortdurende plaag voor Schalkhaar. Uiteindelijke hielden de wit – zwarten het tot de 23e minuut vol. Toen, bij wederom een scherp en hoog ingezette corner van Adne Jutten, werkten de bezoekers de bal in uiterste paniek in het eigen doel: 1 – 1.
Onderste rij v.l.n.r: Sieb Dieleman, Danny Blanken, Kai van den Beld, Wessel van Dam, Max Lutgerink, Sam de Groot en Mark Reit (trainer–coach).
Diepenveen drukte door en Schalkhaar kon weinig meer doen dan tegenhouden. Net binnen het halve uur kreeg Maarten Traas eindelijk loon naar werken en scoorde de 2 – 1. Amper twee minuten later nagenoeg hetzelfde recept als bij de 1 – 1. Goede corner van Adne Jutten, scrimmage in het zestien meter gebied en 3 – 1. Dit keer had de grensrechter de bal wel over de achterlijn zien gaan, echter niet in de goal maar over de achterlijn bij het nemen van de corner. De scheidsrechter moest weer afgaan op eigen waarneming en kende de treffer toe, rust 3 – 1, de buit was al bijna binnen.
Na de pauze hetzelfde spelbeeld. Een veel beter Diepenveen en een dapper strijdend Schalkhaar. De omzettingen in de ploeg van Diepenveen kwamen het combinatiespel niet echt ten goede, maar de effectiviteit leed er niet onder. Kort na rust belandde de bal weer via een speler van Schalkhaar in het eigen doel en kort daarop soleerde Adne Jutten fraai naar de 5 – 1. De klus was geklaard.
Schalkhaar deed nog wat terug middels een fraai afstandsschot, waar de prima doelman van Diepenveen Danny Blanken nog net te klein voor was. In blessuretijd werd de eindstand bepaald op 6 – 2. Een terugspeelbal werd door de keeper opgepakt en de gegeven vrije trap werd door Adne Jutten keihard in de touwen gejaagd. De scheidsrechter floot kort daarna voor het laatst en de spelers van Diepenveen C2 konden hun feest gaan vieren. Diepenveen eindigt daarmee de competitie met de imposante cijfers: 11 gespeeld, 11 gewonnen, 69 doelpunten voor en 7 tegen.
Diepenveen opende het seizoen halverwege september tegen Overwetering (uit), Terwolde (thuis) en Colmschate (uit) en zette met drie (bescheiden) zeges (0 – 4, 2 – 0 en 0 – 4) de toon voor rest van het seizoen. Voldoende scorend vermogen en een ijzersterke verdediging vormden de basis van het succes. Op 4 oktober sloeg Diepenveen de eerste piketpaal voor de titel door op eigen veld koploper Activia, dat tot dan al 28 keer had gescoord, met 2 – 1 aan de zegekaar te binden.
Een daverende serie overwinningen maakte van Diepenveen de te kloppen ploeg voor de titel. Achtereenvolgens Wesepe (uit, 1 – 6), Lettele (thuis, 14 – 1), Turkse Kracht (uit, 1 – 10) en Deventer (thuis, 13 – 1) werden ontredderd achter gelaten.
De wedstrijd tegen RDC op 15 november werd met 3 – 0 gewonnen en was de aanloop naar de beslissende twee toppers tegen WSV (uit) en Schalkhaar (thuis). Diepenveen toonde aan dat het niet alleen tegen de kleintjes kon schitteren. WSV werd op eigen veld met 0 – 5 afgedroogd en daarmee kon Diepenveen zich gaan opmaken voor de kraker tegen Schalkhaar. Deze werd zoals reeds geïllustreerd overtuigend met 6 – 2 gewonnen en daarmee mag Diepeveen zich geheel terecht de kampioen noemen.
Waarschijnlijk zal de C2 in het voorjaar in de sterke derde klasse gaan uitkomen met de beste ploegen uit meerdere najaarscompetities, maar misschien zou het beter zijn op zoek te gaan naar een vrije plek in de tweede klasse. Daarin zou dit team zeker geen slecht figuur slaan.
