Ouderen van nu worden anders oud dan die van vroeger. Zij zijn als babyboomers geboren na de oorlog. Ze zijn vaak gezonder en vitaler, beter opgeleid, ondernemender en mondiger dan hun ouders of grootouders. Voor deze Nieuwe Oudere is het belangrijk om ook in de kwetsbare, hoge ouderdom de regie over het eigen leven te houden. Zelfredzaamheid wordt van groot belang. En als dat niet meer lukt: de thuiszorg.
Het lijkt er wel op alsof je het zelf helemaal moet maken, je oude dag. Gezond en fit blijven, zo lang mogelijk natuurlijk. Maar kan dat? Als je maar oud genoeg wordt, word je vanzelf afhankelijk van de zorg van anderen. Ouder worden betekent hoe dan ook verlies aan gezondheid, mobiliteit en mogelijkheden. Hoogbejaarde ouderen worden kwetsbaar en verliezen soms al hun zelfredzaamheid. Is dan het leven nog de moeite waard, of is het dan ‘voltooid’ en kan het maar beter eindigen?
De zin van de ouderdom als levensfase met een eigen betekenis lijkt in onze cultuur ver te zoeken. Willen we toe naar een waardige ouderdom in een vergrijsde samenleving, dan zullen we de angst en de afkeer van de ouderdom moeten erkennen en overwinnen. Om op zoek te gaan naar nieuwe aantrekkelijke beelden voor die fase van ons leven. Heeft de christelijke traditie die misschien ook te bieden?
Wanneer: Donderdag 14 februari
Lezing: Prof. Frits de Lange. (Hoogleraar Ethiek aan de Theologische universiteit te Kampen)
Locatie: Dorpskerk te Diepenveen aanvang 20:00 uur, kerk open om 19:30 uur
De avond is gratis, vrijwillige bijdrage wordt op prijs gesteld
